بررسی اثر کورکومین بر سلول‏های نوروپروژنیتور کورتکس جنین رت در شرایط in vitro

هدف: کورکومین یک رنگیزه زرد است که از زردچوبه به دست می آید. دارای خواص ضد سرطانی وآنتی اکسیدانی می‏باشد و احتمال می‏رود که نقش به سزایی در جلوگیری از بیماری‏های تحلیل برنده مغز ایفا کند. اما تاکنون اثرات آن بر روی سیستم عصبی در دوران جنینی به خوبی مطالعه نشده است. در این مطالعه اثر کورکومین بر سلول‏های پروژنیتور عصبی (NPC) کورتکس جنین رت درشرایط محیط کشت (in vitro) بررسی شده است. مواد و روش‏ها: کورتکس جنین‏های 5/15 روزه رت نژاد ویستار در شرایط استریل جدا شده و به‏روش آنزیمی به سوسپانسیون سلولی تبدیل شدند. سوسپانسیون سلولی در محیط کشت DMEM/F12  و N2 و1 درصد آنتی بیوتیک  و میتوژن ها (EGF10ng/ml  و20ng/ml FGF-b)  کشت داده شد و سلول‏ها با غلظت‏های متفاوت کورکومین (1/0 ،5/0 ،1 میکرومولار) مورد تیمار قرار گرفتند. بقای سلولی با تست MTT سنجیده شد و بررسی‏های ایمونوسیتوشیمیایی با استفاده از نشانگرآستروسیتی (GFAP) صورت گرفت. داده ها، با روش ANOVA یک طرفه و سنجش Tukey′s post hoc مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: این بررسی نشان داد که تیمار NPC های کورتکس جنین رت با غلظت‏های مختلف کورکومین به‏ویژه غلظت 5/0 میکرومولار اثرات معنی داری بر تکثیر و تمایز این سلول‏ به آستروسیت‏ها دارد. نتیجه گیری: کورکومین اثرات دوگانه بر کشت NPC ها دارد: غلظت‏های پایین آن تکثیر وتمایز NPC ها را تحریک می‏کند در حالی‏که غلظت‏های بالای کورکومین سمی است. NPC در طی تکوین جنینی به نورون‏ها و سلول‏های گلیال تمایز می‏یابند که مهم‏ترین آنها آستروسیت ها هستند.